تحلیل سیاست های فرهنگی پوشش زنان

سیاستگذاری فرهنگی نوعی برنامه ریزی کلان است که فعالیت های فرهنگی و اجتماعی را در تحقق بخشیدن به اهداف انقلاب اسلامی سامان می بخشد.دراین زمینه تدوین سیاست ها و خط مشی گذاری ازاقدامات مهم درنظام سازی اجتماعی است و سیاست گذاران با تدوین افق و چشم انداز آینده، مسیر پیش رو را مشخص می نمایند.بعد از انقلاب اسلامی ایران، فرایند نظام سازی ایدئولوژی انقلاب با قوت و ضعف هایی در مقاطع مختلف سیاسی، اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی همراه بوده است. هدف پژوهش بررسی و تحلیل سیاست گذاری های فرهنگی دولت در حوزه پوشش زنان و دختران جامعه است. بدین‌منظور با روش کیفی اسناد، مصوبات و متون اصلی سیاست فرهنگی سه منبع سیاستگذار درزمینه پوشش زنان (حجاب و عفاف) یعنی شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجلس شورای اسلامی و معاونت امور زنان وخانواده نهاد ریاست جمهوری گرد آوری و تحلیل شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد اغلب سیاست های تدوین شده بعد از انقلاب توسط دستگاههای ذیربط در عمل با شکست مواجه شده است و با وجود این‌که دولت از تمام ظرفیتهای تشویقی و تنبیهی موجود برای تحقق این سیاست ها استفاده کرده؛ ولکن موفق نبوده است.